خالق پنهان

بعد تو مـــــرگ،هم آغوش تن و جان منست

رنگ زیبایی دو چشمــــان تو ایمان منست

 از زمین تا به فلک نام تورا می پــــــــرسم

ذکر نــــــــام تو طبیب تن بی جان منست

همه شب تا به سحر از می مویت مـــستم

ارچه می، مست زافکار پریشــــان منست

من درین عشــــــق بجز آه نجستم غیـری

گرچه این آه، تمام سروسامــــــان منست

تابه کی از گل رویت به صدایی دلخوش

رخ زیبای تو خود خالق پنهان منـــست

زندگی با همه شور وطـــــــرب انگیزی

قفس کوچـــک و سردیست که زندان منست

آخــــــــرین نــــــــاله که از دل به برون می خیزد

نـــــاله مبهم گنگی ست که پـــــــایــــــــان منست