تا ســـحر ای شـــــمع بر بالین من

امـــــشب از بهــــــر خدا بیدار باش

سایه غـــم ناگــهان بر دل نشست

رحم کن ، امـشب مرا غمخوار باش

کام امیــــدم بخون آغشـــــته شــد

تیــــرهای غم چنان بر دل نشـست

کانـــدرین دریای مســــت زندگــــی

کشــــتی امید من برگل نشـــست

آه ای یاران بفــــــریادم رســــــــــید

ورنه مرگ امشــــب به فریادم رسد

ترســــــم آن شیرین تر از جانم زراه

چون بدام مرگ افــــتادم ، رســــــد

گریه و فریاد بس کن شــــــــمع من

بر دل ریشــــــــم نمک ، دیگر مپاش

قصــــــــه بیــــــتابی دل پیـــش من

بیــش از این دیگر مگو خاموش باش

جز توام ای مونـــــس شــــبهای تار

در جـــــهان دیــــگر مرا یاری نمـــاند

زان هـــــمه یاران بجــــز دیدار مــرگ

با کســـــــی امید دیداری نمـــــــاند

همـدم من ، مونـس من ، شمع من

جز توام در این جــهان غمـــخوار کو؟

واندرین صــتحرای وحشت زای مرگ

وای برمـــــن وای برمــــن یار کــــو؟

اندرین زندان امــــشب ، شــمع من

دست خواهم شستن از این زندگی

تا که فردا همـــــچو شیران بشکنند

هســــــتم از زنجــــــیرهای بنــدگی